Peygamberimizin Mübarek Ruhunu Almaya Gelen Azrail

Fahr-i Kâinât Efendimiz’in vefât ânı geldiğinde,Ölüm Meleği içeri girmek için izin istedi. Cebrâîl -aleyhisselâm-:

“–Ey Ahmed! Bu Ölüm Meleği’dir. Sen’in yanına girmek için izin istiyor! Hâlbuki o, Sen’den önce hiçbir kimsenin yanına girmek için izin istemediği gibi, Sen’den sonra da hiç kimseden izin istemeyecektir! Kendisine izin ver!” dedi.

Ölüm Meleği içeri girip Peygamberimiz’in önünde durdu ve:

“–Yâ Resûlallâh! Yâ Ahmed! Yüce Allâh beni Sana gönderdi ve her emrine itaat etmemi de bana emretti! Eğer rûhunu almamı emredersen alacağım, bırakmamı emredersen, rûhunu Sana bırakacağım!” dedi. Allâh Resûlü:

“–Bunu gerçekten yapacak mısın?” diye sordu. Ölüm Meleği:

“–Ben, her hususta Sana itaat etmekle emrolundum!” dedi.

Bu esnâda Cebrâîl -aleyhisselâm-:

“–Ey Ahmed! Yüce Allâh Sen’i özlüyor!” dedi. Efendimiz -aleyhissalâtü vesselâm-:

“–Allâh katında olan daha hayırlı ve daha devamlıdır! Ey Ölüm Meleği! Haydi, emrolunduğun şeyi yerine getir! Rûhumu al!” buyurdu.

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 1, Erkam Yayınları