Geçim Sıkıntısının Sebebi

Ahmet Cahidi Efendi “rahmetullahi aleyh” Gelibolu’da yaşayan Velilerdendir.

Bir gün bazı sevdikleri;
– Efendim, geçim sıkıntısı çekiyoruz. Sebep ne olabilir? diye sordular bu mübarek zata.

O da cevaben;
– Namaz kılmamaktandır buyurdu.

Ve şunu anlattı onlara:

Sahabeden biri, bir gün Peygamber efendimiz aleyhisselama geldi ve;
– Ya Resulallah! Kazancım bol. Ama geçim sıkıntısı çekiyorum, diye arzetti.

Resulullah efendimiz sordular:
– Evinizde namaz kılmayan var mı?
– Yoktur ya Resulallah.

– Komşularınızdan var mı?
– Hayır, yoktur.

– Mahallenizde namaz kılmayan var mı?
– O da yoktur ya Resulallah.

O zaman Efendimiz aleyhisselam;
– Bir araştır, buyurdular. Mahallenizden namaz kılmayan biri geçmiş mi acaba?

Araştırdı ve gelip arzetti:
– Öyle biri geçmemiş ya Resulallah.

Buyurdular ki:
– Yine de bu bereketsizlik, namaz kılmamaktandır.

O sahabi, bir müddet sonra yine geldi ve:
– Ya Resulallah, geçenlerde namaz kılmayan birinin cenazesi geçerken, tabutu bizim evin duvarını çizmiş, diye arzetti.

Buyurdular ki:
– İşte sebep bu. O duvarı yıkıp yeniden yapın!

O kimse;
– Baş üstüne ya Resulallah, dedi.

Ve denileni yapınca, bereket geldi eve.

Ölüm meleği gelince

Bir genç de bir gün bu büyük zata gelip;
– Efendim, Azrail aleyhisselam geldikten sonra tövbe etsem, kabul olur mu? diye sordu.

Mübarek zat, cevap vermeyip, aşağıdaki menkıbeyi anlattı ona:

Bir terzi, büyüklerden birine sordu:
– Ölüm yaklaşınca tevbenin kabul edileceğini bildiren hadis-i şerifin açıklaması nasıldır efendim?

Büyük zat;
– Evet tevbe kabul edilir, buyurdu. Ama senin mesleğin nedir?
– Terziyim efendim, elbise dikerim.

– Terzilikte en kolay iş nedir?
– Kumaşı makasla kesmektir.

– Kaç yıldır terzisin?
– Otuz yıldır.

– Canın gargaraya gelince kumaş kesebilir misin?
– Hayır, kesemem efendim.

Buyurdu ki:
– Otuz yıl kolaylıkla yaptığın işi, o zaman yapamazsan, ömründe hiç yapmadığın tevbeyi, can gargarada iken nasıl yapabilirsin? Bugün gücün yerinde iken tevbe eyle! O zaman yapman çok güç olur. Şimdi tevbe edersen, o zaman da tevbe etmek nasip olur.

Delikanlı düşündü ve;
– Anladım efendim, dedi.

Elini öpüp, ayrıldı huzurundan.
Tevbe edip, salihlerden oldu.