Böyle amel edenler kurtulur!

İslâm, beş şartın (şehadet, namaz, zekât, hac ve oruç) dışında da uyulması gereken emirler getirmiştir.

Hz. Ömer’in (r.a.) şu rivâyeti, bunların bir kısmını veciz bir şekilde ortaya koymaktadır:

Peygamber Efendimiz’e vahiy geldiğinde, yüzünün yakınlarında arı uğultusu gibi bir ses işitilirdi. Bir gün yine ona vahiy gelmişti. Bir müddet bekledik, vahiy hâli geçtikten sonra Allah Resûlü kıbleye yöneldi ve ellerini kaldırıp:

“Allah’ım, bize olan nimetlerini ve sayımızı artır, eksiltme; bize ikrâm et, zillete düşürme; bize ihsanda bulun, mahrum bırakma; bizi tercih et, başkalarını bize tercih etme; bizi râzı kıl ve bizden râzı ol!” diye dua etti. Sonra:

“−Bana on âyet indirildi. Kim bunlarla amel ederse Cennete girer” buyurdu ve Mü’minûn Sûresi’nin ilk on âyetini okudu:

“Muhakkak ki mü’minler felâha ermişlerdir: Onlar namazlarında huşû içindedirler, boş ve faydasız şeylerden yüz çevirirler, (büyük bir gayretle) zekâtlarını verirler, iffetlerini muhâfaza ederler, ancak zevceleri ve sahip oldukları (câriyeleri) hâriç. (Bunlarla ilişkilerinden dolayı) kınanmazlar. Şu hâlde, kim bunun ötesine gitmek isterse, işte onlar haddi aşan kimselerdir.

Yine o (felâha eren mü’minler) emanetlerine ve ahidlerine riâyet ederler, namazlarını (şartlarına riâyetle ve devamlı kılmak sûretiyle) muhâfaza ederler. İşte onlar, ebediyyen kalacakları Firdevs Cennetine vâris olanlardır.” (Tirmizî, Tefsir, 23/3173; Ahmed, I, 34; Hâkim, I, 717/1961)