Bir Olaya Mucize Demek için Gerekli Şartlar

Mûcize gerçekte Allah’ın fiilidir. “Peygamberin mûcizesi” denilmesi, mûcizenin onun aracılığıyla olması ve onun doğruluğunu göstermesi sebe-biyledir. Mûcize peygamberlerde meydana gelir. Peygamber olmayan birinin gösterdiği olağan üstülüğe mûcize denilemez. Mûcize tabiat kanunlarına aykırı bir olaydır. Mûcize, peygamberlik iddiasıyla birlikte bulunur. Peygamberlik iddia-sından önce veya sonra olmaz. Mûcize, peygamberin isteğine uygun olur. “Dağı yerinden kaldıraca-ğım” diyen birisinin denizi yarması mûcize sayılmaz.

Kuran-ı Kerim’de Geçen Mucizeler

Kur’ân-ı Kerîm’de bazı mûcizelerden söz edilir. Bunların en meşhurları şunlardır:

İbrâhim, Bâbil Hükümdarı Nemrud tarafından ateşe atılmış ve ateş Allah’ın “Ey Ateş, İbrâhim’e karşı serin ve zararsız ol” emrine uyarak onu yakmamıştır (el-Enbiyâ 21/58-69).

Sâlih’in, Semûd kavminin isteği üzerine bir deve getirmesi, Semûd kavminin azarak deveyi kesmesi, buna karşılık yüce Allah’ın müthiş bir deprem ile onları yok etmesi (eş-Şuarâ 26/141-158).

Ya‘kub’un oğlu Yûsuf’un gömleğini kör olan gözüne sürmesi so-nucu gözlerinin açılması (Yûsuf 12/92-96).

Mûsâ’nın elindeki asânın yılan haline gelmesi (Tâhâ 20/17-21); elini koynuna sokup çıkardığında elinin eksiksiz ve bembeyaz olması (Tâhâ 20/22; en-Neml 27/12; el-Kasas 28/32); asâsının Firavun’un huzurundaki sihirbazların ip ve sopalarını yutuvermesi (Tâhâ 20/65-70); asâsını denize vurunca denizin yarılıp, İsrâiloğulları’nın açılan yoldan geçmesi, Firavun ve ordusu geçeceği sırada denizin tekrar kapanıp onları boğması (eş-Şuarâ 26/61-66).

Süleyman’ın bir kuşla konuşması (en-Neml 27/20-28); karıncanın sözünü anlaması (en-Neml 27/18-19).

Îsâ’nın Allah’ın izniyle çamurdan kuş yapıp, onu üflediği zaman canlı bir kuş olup uçması, ölüleri diriltmesi, anadan doğma körü ve alaca hastalığına yakalanmış kimseyi iyileştirmesi (el-Mâide 5/110), havârilerin isteği üzerine gökten bir sofra indirmesi (el-Mâide 5/114-115).