Her köşe bucakta yapılan sinsi çağrı, nereye çağırıyor?

Kenarda, köşede, ortalıkta, vicdanlarda, kalplerde bugün yığınla yabanî ve sinsi çağrı var.

Düne göre kat be kat artan telkin vasıtalarıyla; televizyonla, internetle, sinemayla, filmlerle, dizilerle, sanat kisvesi altında faaliyet gösteren daha birçok nefsânî câzibe merkeziyle, insanlığı bilhassa gençliği davet ediyor.

GENÇLİĞE SİNSİ ÇAĞRI

Nereye çağırıyor? Âhiretin yegâne sermayesi olan ömrü; eğlenceyle, fısk u fücurla, bâtıl ideolojilerle, kupkuru, mâneviyatsız bir ilmin papağanlığıyla, haram-helâl bilmez sınırsız bir hürriyetle geçirmeye davet ediyor.

Hoyratlığa davet ediyor. Nefsâniyete davet ediyor. Enâniyete, menfaatçiliğe, fırsatçılığa davet ediyor. Kibre, kendini beğenmişliğe, güç gösterisine davet ediyor.

Sâir mahlûkattan daha aşağıya, «bel hüm edall» derekesine davet ediyor. Önce boşaltıyor, sonra kendisi dolduruyor. Müslümanların çocuklarını, mâbetsiz, ezansız yerlerde; îmansız, ibâdetsiz, şuursuz, iz’ansız bir şekilde yaşayan; biyolojik olarak anne-babalarının, ruh olarak ise şeytan ve hempalarının evlâtları olan nesiller hâline getirmeye çalışıyor.

HERKES MUZDARİP

Mallara ve evlâtlara iblisi ortak etmeye çalışıyor. İblisin boğucu yaygaralarını eğlence zannettirmeye çalışıyor. Lâkırdısı yüklü, hakikati bomboş vaatler içinde boğmaya çalışıyor. Bu menfî cereyanlardan herkes muzdarip…

Dindar ailelerin çocukları da bu davetlerin câzibesine kapılabiliyor. Çünkü televizyonlar, çanak çanak evlere propaganda boşaltıyor. Çünkü internet, görünen ve görünmeyen ağlarla her bucağa pusu atıyor. Mâneviyatsızlık, nice gönüllerde bir kangren hâlinde…